Hasiera > Liburuak > Anarkherria > Maiatzako tesiak
E-posta Inprimatu PDF fitxategia

MAIATZAKO TESIAK

 

1. Ez dago arautzat hartzeko tesirik.

2. Ba leude, ekintzaren bidez ezabatuko genuke.

3. Ez badao tesirik, ez dago horiek aldarrikatzeko eta erabiltzeko leaderrik.

4. Tesirik ez izanez, ez dago botererik, ez jainkorik, ezta haien atzean ezkutatzen den Estaturik.

5. Dogmen aurreko bihurritasuna ez da tesia, praktika baino.

6. Ez dugu definitibotzat hartzen ezta hemen idatzitakoa ere, zerenez bait gara inor ezta aipatzeko ere.


ERREBELDEAK



Errebelamendua jarrera existentziala da, agian kondenatu baten berriro bizirik sentitzeko bide bakarra.

Bihurria izatea, EZ esatea da, arotik pasatzeari uko egitea, abaildura absolutoaren aurrean autoezartzea.

Zonbiak ala bihurriak, hau da ez den orainaldiak ezartzen digun dikotomia. Bestela geldi ezazue denbora! Zer geratzen zaigu? iragana eta herendentzirik ez ba dago eta etorkizuna zalantzagatik besterena ba dugu, lurra azken eztanda bilakatzeare kin mehatxatzen duen botoi majiko batengatik.


Basamortuko haizeak haratustel kiratsa dakarkigu. Intuizioa segurtasuna bilakatzen da heriotzaren aurrean eta orain arte irudimenezkoaren lekua garraiatzen da, hutsune egoera baterantz trukatzen da apokalipsiaren ateen aurrean. Eta hemen gaude, bakarri k, denborarik gabeko bizitzaren absurdoa eta ezerazaren artean. Oh sinu ankerra! Zoaz pikutara!

Ezerezaren gudariak gara, urkabe korsarioen mamuak, bezain mamua den herrialde batetik dabiltzanak, historiaren paretak zeharkatuz eta anekdota hutsa bilakatuz.


Arazoa gerorik ez dagoela da. Eta Baudrilladek dioen bezala, simulakroaren garaian, non errealitatea bere gainera makurtzen bait da, sortu gara. Linealitate posibilistaz deus ere ez, ezta zentzu estrategikorekin dialektikak. Haiek zuten gerraren joku iraunkorra ezina bihurtzen duen ezerzera nuklearra lortu.

Zelako ironia, amaiera da!

Baina Apokalipsiaren tronpetak joko duten bitartean, proboka dezagun! Ironia eta molotova, hau da kontrazeinua.

Desafioa elkarrizketaren kontrakoa da. Autobaieztapeneko metodoa sabotaia da.



Lanak zakartzen nau, nere buruarengandik separatzen nau neure kreazioa kentzean. Lanik ez ba lego ez legoke langabezirik. Horregatik: lurpera lana! Gora dibertsioa!


Ezerezaren aurrean gizagaindikoak (2) bilakatzea gure azken aukera da. Beraien jainkotasun elkar aurkeztuagatik jainko kutsu guztia ezabatzen duten beste jainkoen parean jainkoak izatea; hauxe da geure estrategia autobaieztatzailea.

Proiektu anarkistan ez dago lekurik buruzagientzat. Bakoitza da leader eta bere jakintasuna, bere esperientziari aurka egitean jarri duen enfasiren arabera izango da.

Ez dago dogmarik akraziaren erresuman, printzipio bakoitza borroka iraunkorrean ezabatu egiten da. Konformagaitztasun absolutoan legea hil egin da. Ez digute ezer balio segurtasunek, soilik baieztatzen ahal dugu arras saminkoratsegin ez duguna, bilatzen segitzera konpromititzeko: zer...., askatasuna.


Baten batek liburu hau dogmak josirik eta buruzagiek idatzirik dagoela uste ba du: boikotea dezan, erre egin dezan, asalta ditzan saltzen duten liburudendak eta banatzen duten banatzaileak. Baina....., erne! bakarrik benetan legea ba da ez bedi best e lege bat, edozein motakoa, hemen esandakoa debekatzen saia.

 

Jakue Pascual eta Marc Lègasse

 

(2)Itzultzailearen oharra: Jon Mirande eta Ayphassorhok asmatu zuen "ginzagaindikoa" hitza, Nietzscheren kontzeptua (ber mensch) adierazteko, gazteleraz erabiltzen dena (super hombre) baino itzulpen egokiagoa burutuz.